“Hoelang staat u op het toneel?” vroeg iemand van een schoolkrant mij laatst. “Ik denk zo’n zestig jaar” was mijn antwoord. Heb het daarna opgezocht. Klopte. In 1964 kon je ons al huren voor feesten, partijen, kerk, rouwdiensten en optochten onder het motto: U vraagt, wij spelen. In datzelfde jaar maakten de pianist Laurens van Rooijen en ik ook onze eerste voorstelling.
Als er iets te vieren is, vier het” zei mijn vader. Dat gaan we dus doen. Tijdens onze aanstaande Vlaamse verjaardags-voorstellingen zullen we spelen, vertellen en zingen over ons leven, verlangens, gevoelens, herinneringen, flaters, kijken, lachen, traantjes pinken over wat gebeurt en dansen wat we nog dansen kunnen”.
U kunt ons, als u dat leuk vindt, voor deze feestelijke gelegenheid laten weten welk lied, welk stuk u ook zou willen zien of horen en wellicht waarom”. (*)
Vrolijke groet, Herman van Veen.
(*) Herman van Veen komt op 23 én 24 oktober terug naar den egger om een bijzonder jubileum te vieren, samen met zijn publiek. Je kan tot 15 mei je suggesties sturen naar vrijetijd@scherpenheuvel-zichem.be. Wij bezorgen deze dan met veel plezier aan Herman. Bovendien kan je tot 15 mei ook profiteren van de vroegboekkorting op de ticketprijzen, dus aarzel niet!
Geen Nederlandse artiest wordt zo gevierd in de internationale theaters als Herman van Veen. Violist, zanger, componist, schrijver, acteur, regisseur, schilder, … Herman is het allemaal. Hij reist met zijn voorstellingen de wereld rond, van Parijs over Amsterdam naar New York ... en Scherpenheuvel-Zichem.
Met en door Herman Van Veen, Kees Dijkstra, Jannemien Cnossen, Lieke Meijers, Ophelia Vander Beken en Edith Leerkes
Productie: Harlekijn Holland
Foto: Olaf Bellmann
Betoverend. Als hij op zijn rode sokken danst en speelt zie je geen bijna-tachtiger, maar een kind. Hij blijft een fenomeen. **** - NRC
Van Veen lijkt onsterfelijk. **** - AD
Een hilarische, ontroerende en gedenkwaardige avond. Een veelzijdige combinatie van klassiek variété, nieuwe liedjes met hedendaagse thema’s en fantastische muziek. ***** - Theaterkrant